CELER je močvarna biljka koja se od davnina uzgaja kao povrće, a danas su nam najpoznatija dva osnovna tipa ove biljke, celer u stabljici koji se zove celer rebraš ili bjelaš (Apium graveolens var. graveolens) i celer korjenaš (Apium graveolens var. rapaceum), koji se još naziva i kvrgasti celer ili celer s korijenom repe.

Iako su vrlo bliski rođaci, poljoprivrednici uzgajaju celer rebraš zbog jestivih listova i stabljike, a celer korjenaš zbog njegovog korijena. Obje biljke imaju vrlo sličan okus, a razlika je u tome što celer korjenaš ima nešto intenzivniji okus uz blago zemljanu notu.

Celer se diljem svijeta jede kao povrće, ali je u Sjevernoj Americi općeprisutan celer rebraš, dok se u Europi celer korjenaš koristi kao korjenasto povrće. Listovi obje biljke su jakog okusa, zbog čega se rjeđe koriste. Obje vrste mogu se koristiti i kuhane i sirove, ali im je u oba slučaja tekstura vrlo različita.

Celer rebraš

Celer rebraš dolazi u labavo skupljenim stabljikama koje zajedno tvore glavicu. Ovo svjetlozeleno povrće ima pun okus i hrskavu teksturu te se može se koristiti na mnogo načina, i sirovo i kuhano.

Ima visok udio natrija i vode, što ga čini osvježavajućim i svestranim dodatkom juhama, temeljcima i salatama. Celer rebraš, luk i paprika smatraju se "svetim trojstvom" kreolske i kajunske kuhinje američke države Louisiane.

Celer korjenaš

Celer korjenaš je blijedožut, kvrgav i gusto zbijen korijen koji se, kao i većina korjenastog povrća, koristi u varivima i juhama, a sirov se može ribati u salate. Juhama se često dodaje i pire od korijena celera kako bi se dobila kremasta tekstura i složeniji okus. Korijen celera možete narezati na kockice i ispeći u pećnici kao zamjenu za krumpir.